بسم الله الرحمن الرحیم

4- پسرعموی ما(جناب آقای محمدجواد مشکاتی) تعریف می کرد نزدیک غروب یکی از روزهای تابستان اوایل سالهای دهه 40 هجری شمسی که گله* گاو روستا از صحرا برگشته بود ما متوجه شدیم گاو ما نیامده و در حیاط منزل نیست.همین کافی بود تا دلهره و نگرانی تمام وجود من و برادر بزرگترم را فرابگیرد چرا که اگر پدرمان متوجه می شد گاومان نیست حتما" ما را به دلیل بازیگوشی و مراقب نبودن تنبیه می کرد،خلاصه با دلواپسی زیاد مقداری داخل حیاط و بیرون منزل را گشتیم اما خبری از گاو نبود اینجا بود که به فکرم رسید قبل از اینکه پدرم متوجه ماجرا شود،سری به مرحوم محرم بگ بزنیم و از ایشان کسب تکلیف کنیم .بلافاصه همراه برادرم به منزل آن مرحوم رفتیم و ماجرا را خدمت ایشان گفتیم.ابتدا ما را با لبخند ملیحی دعوت به آرامش کرد و طبق معمول به فرزندشان گفتند؛روله ارای مهمانان چای بیاره» و در همان حال تسبیح را در دست گرفتند و پس از چند لحظه گفتند گاو شما اکنون در یک محل گود قرار گرفته و جایش امن است نگران نباشید چرا که بزودی پیدا می شود.ما برگشتیم خانه و قضیه را همچنان به پدرمان نگفتیم تا اینکه صبح فردای آن روز وقتی برای جستجوی گاو به سمت محل تجمع گله گاو روستا می رفتیم متوجه شدیم گاو ما توسط مرحوم حاج حسن آقا مشکاتی به سمت تجمع گله برده می شود با خوشحالی به سمت ایشان رفتیم و ماجرا را برای ایشان تعریف کردیم و از علت رفتن گاو به خانه آنها سؤال کردیم که ایشان گفتند دیشب وقتی متوجه شدم یک رأس گاو در کوچه کناری منزل ما  متوقف شده است با این احتمال که گم شده و در تاریکی شب راه را گم کرده آن را به حیاط خودمان برده و داخل زاغه کردم الحمدلله بخیر گذشت و مرحوم پدرمان هم متوجه نشد.

* حالا را نگاه نکنید که اگر تمام روستای جبرئیل را بگردید به اندازه تعداد انگشتان یک دست هم احتمالا" گاو پیدا نمی کنید اما در گذشته و تا آنجا که ما به یاد داریم در دهه های 50 و 60 حداقل یک گله بزرگ گاو با تعدادی قریب به 200 رأس گاو و گوساله وجود داشت که در فصول بهار و تابستان صحرا می رفت و بر می گشت. حتی قبل تر از آن هم در زمان کدخدایی کربلایی شیرخان مشکاتی» بعضی از ملک ها و مراتع جبرئیل(مثل خوره تاول) فقط  مخصوص چرای گاوها بوده و برای این کار قرق می شده و چوپانها اجازه نداشتند گله های گوسفندرا به آنجا را ببرند چرا که در غیر اینصورت با آنها برخورد می شد و سرزنش می شدند.گاوانی»هم برای خودش شغلی بود.یادش بخیر مرحومعلیجان»با ده ها سال شغل گاوانی خدمت بزرگی به مردم جبرئیل کرد.شایسته است به پاس زحمات آن مرحوم ، صلواتی به روحش هدیه کنیم.

ادامه دارد.